دستِ گلچین را رگِ گُل نیشتر باید شُدَن

اَر بِخواہی زیستن شوریدہ سر باید شُدَن
دستِ گلچین را رگِ گُل نیشتر باید شُدَن
آرزوہا غنچہ خُسپیِدند از روزِ اَزَل
ساز و سر انجامِ دل طَورِ دِگر باید شُدَن
اے گِلِ کوزہ نمی پُرسی چِرا از دوَرِ چرخ
تا بَہ کَے کوزہ شَوَم کوزہ گَرَم باید شُدَن
تا ہمینِ نیک و بد باہمدگر یکجان شَوَند
ریشِ جان را یک علاجے نیشتر باید شُدَن
سہل ناید این سفر ضامنؔ بدین رنج و الَم
اَندَکی رفتارِ گردون تیز تر باید شُدَن
ضامن جعفری

تبصرہ کریں