ماجد صدیقی (پنجابی کلام) ۔ غزل نمبر 42

چھلاں مار دی جھناں

کیہدا جپدی اے ناں

کدوں سُکھ نوں کھلیر

کیہڑی ہاسیاں دی تھاں

کتھے ساڈی نمھی ٹور

کتھے ماہی دا گراں

بُسی لگدی اے وا

کنّھوں اکھاں نال لاں

پَیریں سِیکرے دے سُول

سِریں کنڈیاں دی چھاں

دَس ماجداُ کدائیں

کیہدا جپدا سیں ناں

ماجد صدیقی (پنجابی کلام)