پُتر میرالے گیا مینوں انٹر کانٹی نینٹل
ہوٹل سی اوہ جیئوں انگریزی بتی ے وچ مینٹل
فرشاں اُتے جئیوں صابن دیاں گاچیاں ملیاں ہویاں
قدم قدم تے پیر وچارے ٹردے لَے کنسوئیاں
اکھیاں نوں چُندھیائے کندھاں چھتّاں دا لشکارا
میزاں جیویں مراتی نوں سجرا حلوے دا لارا
راہواں اِنج شنگھاریاں ہویاں جیونکر سجری وَوہی
بوہے جینوکر جبڑے وچوں لشکن دند بَنوٹی
نال اشارے دے ہر بوہا اگھاں پ!ھاں تھیوے
ہتھاں راہیں جنج گھوٹے دا ٹھنڈا گھٹ پچیوے
ہر بندہ اِنج دسے جئیوں داجے وچ بیکھا لاہڑا
ہن ہوٹھ بھٹی جئیوں دانے چُپاں دا رنگ گاہڑا
آل دوالے میزاں اُتے وچھیاں ہویاں پلٹیاں
کھانے تے چمچاں پئے لاون کُکڑاں والیاں پھٹیاں
ودھ ودھ گلاں کردے لوکی دغسن کردے گوشے
دھرتی اُتے لتھے ہوئے جنتا دے سب لوشے
تھالاں دے وچ چھَلیاں ورگیاں بوتلاوں دھریاں ہویاں
رنگ برنگیاں حلویاں توں پڑسانگیاں لدیا ہویاں
چُک چُک کول لیاون والے نعمتاں تھنے بھانڈے
چھیل چھبیلے نڈھڑے جیونکر تور جوار دے ٹانڈے
چو چو پیندی رت جنہاں دی بانے وانگ وزیراں
مزریاں والا تراں پرانیں جُثے وانگ شمیراں
اکھ اشارہ ویھ کے جیہڑے مُنہ چُمن نوں آون
آہلنیاں وچ بوٹاں نوں جِنج چڑیاں چوگ چُگاون
نسدے بھجدے دِھُرکدے دِسّن جئیون پانی دیاں لہراں
اکھیوں فجر سویراں پھٹن مکھ توں شکر دوپہراں
مُچھوں مونہوں مُنے ہوئے تینویاں وانگ اداواں
جنتوں ایدھر کدوں اجیہاں بھاڑے سدیاں ماواں
جنہاں دی ایہہ کردے پھر دے نس نس کے مزمانی
اوہناں دا وی دھرتی اتے کوئی نئیں جمنا ثانی
سوہنے نیں تے اِنج سوہنے نیں جنج یوسف دے سالے
کوہجے نیں تے اِنج کوہجے جنج چکڑوں تھپے ڈھالے
کسے نے وال ودھا کے واہگیوں پار وی رہت نبائی
کسے نے مکھ توں اَدھی داڑھی مڈھوں ٹِنڈ کرائی
کسے نے مچھاں چھوڑیاں ہویا جِنج چھلیاں دیاں دُماں
کسے دا مکھرا مون منائیاں دستیوانگر کُھماں
کالا گوہڑا رنگ کے دا جنج پچھڑوہدا تّوا
گَنڈی تک نہ دند کسے دا کوئی کوئی ڈاہڈا لّوا
کسے دا قد جیوں سدسسی دا امبریں ٹُریا ہویا
کسے دا جثہ ا۳نج جئیوں کچرا بھانڈا کھُریا ہویا
کسے دے رنگ چ رب نے آپوں جنج سیندھور ملایا
کسے داچِپ گھڑپا جثہ ٹھیکیوں جِنج تھپوایا
کسے نیاپنے نال بٹھائی ہوئی سجری ناری
تن جس دا تنبورے ورگا جئیوں پلنگ نواری
کسے نے اپنیہان دی ہانن کدھروں اِنج پھسائی
بالاں دی دن راتاں ورگی دونواں کھیڈ مچائی
اک دھرتی دا اک پاسا تے دُوجا، دُوجا پاسا
اک پلے دیہوں سانواں لشکے دوجے دل اکوا سا
دن تے رات دی ایس جپھی نے واہ واہ جوڑ جُڑایا
’’کُکر تے انگور چڑھایا ہر گچھا زخمایا‘‘
کسے گُٹھے کُجھ ہلدیاں جُلدیاں میماں نظری آون
ٹِٹ بِٹ ٹِٹ بِٹ بولی بولن کے نوں گھاہ نہ پاون
وال اُنہاندے انج پوے لشن جئیون سونے دے لچھے
ہتھاں وچ نہ ونگ نہ مندری تھیلے لائینیں کچھے
اَدھڑو نجے ائی جیوں گھر چوں نکّل آیاں ہوون
رنگوں لگن جئیوں حّوا دیاں آپوں جائیاں ہوون
شکلوں دِسن جئیوں ریوڑی تے ککیاں تِلاں دا چھاپا
قدوں کاٹھوں واہ واہ جاپن سروؤاں وانگ سراپا
اُپو کجیاں ہیٹھوں ننگیاں پِنیاں دُوھ بلوئیاں
گغٹھ گِٹھ موٹیاں جئیوں کیلے دیاں پَھلیاں چھِلیاں ہویاں
انٹر کانٹ دے ایس کمرے توں میں نئیں اگے گیا
اکھیاں نے دس دتا اے جو کُجھ وی پّلے پیا
ایس کمرے توں اگے ہوسن کی کی کجھ نشیائیاں
ایہہ تے اوہ ائی دِسن جنہاں کیتیاں نیک کمائیاں
سخن سرا 